लत

आफू अनेकन सीमाहरू बिच बाँची
असिमित जीवन बाँच्न सिकाइरहेछु
वर्षौँदेखि

लाग्छ,
त्यसरी बाँच्न सिकिसकेकाहरू
फर्की फर्की हेरिरहेछन् मलाई
हाँस्दै, गिज्याउँदै

कसैले भनोस्--
मेरो माटोका सीमाहरू हट्दैनन् कहिल्यै
यो कुरा मान्न तयार छैन यो मूर्ख मन
किन किन

गलत म छु या फर्केर हाँस्नेहरू
देखोस् समयले,
मैले पर्खेको पुस्ताले

मलाई त लत बसिसक्यो
असङ्ख्य सीमाहरूबीच
असिमित रहन सिकाउने !