गिलास

 

कोठा छ
कोठाको एक छेउमा टेबल छ
टेबलमा आधा भरेर छोडेको गिलास छ
त्यहाँ एउटा बुज्रुक उभिएको छ
रिसले मुर्मुरिँदै, फलाक्दै –
यो खाली गिलास यहाँ कसले छोड्यो !
यो आधा पानीको के काम !
यसलाई कसले भर्छ !
यसरी राख्दा राख्दै सुक्यो भने ?
कीरा पर्‍यो भने ?
खान नमिल्ने भयो भने ?
कसैले खाएर हैजा लाग्यो भने ?
हस्पिटल जानु पर्ने भयो भने ?
हस्पिटलमा बस्‍नु पर्ने भयो भने ?
ओखती र भिटामिन केले किन्ने होला !
अनि हस्पिटल बस्दा
खानपिन मिल्दैन
सुताइ मिल्दैन
टेन्सन हुन्छ
टेन्सनले ब्लडप्रेसर बढ्यो भने ?
हार्ट अट्याक भयो भने ?
ब्रेन ह्यामरेज भयो भने ?
अनि यसरी टिक्रिक्‍क राखेर छोडेको गिलास
घोप्‍टियो भने ?
गुडकिएर तल खस्यो भने ?
सिसा फुटेर छरियो भने ?
कसैको खुट्टामा चोट लाग्यो भने ?
घाउ पाक्यो भने ?
घाउ निको भएन भने ?
निको नभएर क्यान्सर भयो भने ?
खुट्टा काट्नु पर्‍यो भने ?
बैसाखीको भरमा बाँच्‍नु पर्‍यो भने ?
भिख माग्दै हिँड्नु पर्‍यो भने ? 

फलाक्दा फलाक्दै रिसको झोँकमा
ऊ बहिरो भएको छ
अन्धो भएको छ,
छेवैमा कसैले खोलेर छोडेको धारा छ
धाराबाट निरन्तर खेर जाँदैछ पानी
गिलास चूपचाप खडा छ टेबलमा
शायद सोच्दैछ
अब पक्‍कै केही हुन्छ यो घरमा !

फूर्ति

मैले नगाए दिनरात

कति निरस हुन्थ्यो यो धर्ती

मेरो नै सिको गरेर अहिले

फूर्ति लाउँछ त्यो मान्छे

यसै भन्दो हो झ्याउँकिरी

मैले नटर्टराए दिनरात

कति सुक्खा हुन्थ्यो यो धर्ती

मेरो मिहेनतमा गिर खेलेर

फूर्ति लाउँछ त्यो मान्छे

यसै भन्दो हो भ्यागुतो

म नकराए बिहान बेलुकी

कति लाटो हुन्थ्यो बबुरो

मेरो दीक्षाले बाटो भएर

फूर्ति लाउँछ त्यो मान्छे

यसै भन्दो हो काग

म नभुके रातभरि

टाट पल्टिन्थ्यो उहिल्यै

मेरो सुरक्षामा उँभो लागेर

फूर्ति लाउँछ त्यो मान्छे

यसै भन्दो हो कुकुर

मैले दया गर्दै नगरे

कहाँ रहन्थ्यो यो धर्ती?

मेरो कृपामा बाँच्न पाएर

फूर्ति लाउँछन् यी भातमाराहरू !

यसै भनिरहन्छ मान्छे

चर्चामा नआएको पात्र

धरहरा ठडिएपछि
फेदबाट माथि हेर्ने पहिलो व्यक्तिले
भनेथ्यो होला दावीका साथ:
"कसका लागि बनाको होला
यो सुइरोजस्तो घर,
मान्छे त खुस्केट नै हो भिमसेन !"

धरहराको टुप्पोमा पुगेर
वरपर हेर्ने पहिलो व्यक्तिले पनि
भनेथ्यो होला दावीका साथ:
"वाह ! क्यै नबुझी किन बनाउँथ्यो
यो सुइरोजस्तो घर,
मान्छे त वुद्धिमान् नै हो यो भिमसेन !"

भिमसेनको चर्चा खूब भयो
धरहराको चर्चा खूब भयो
दुबैको इतिहास लेखियो,
अझ दु-दुई पटक भत्काइदिने
भुइँचालोको इतिहास लेखियो

ठिकै त थियो होला नि
त्यो 'खुस्केट' भन्ने व्यक्ति पनि,
न उसको कहिल्यै चर्चा भो
न इतिहास नै लेखियो !

होस् गर है

सुन्दैछु,
तिमी अरिङ्गालको गोलो
रुमालमा पोको पारेर
म तिर आउँदैछौ रे !

थाहा छ?
म त खेलेर हुर्केको
अरिङ्गाल, बारुलो र भिरमौरीहरूसँगै,
म त झेलेर आएको
तीभन्दा बिषालु र रिसाहा जन्तुहरू ।

थाहा छ?
अरिंगाल कोसँग रिसाएको छ? 
धान्न सक्छौ यो दोहोरो दुष्मनि ?
होस् गर !

लागो

अलिकति गन्हाएको नै थियो धुवाँ

बुझ्नेले बारम्बार भनेथे जोडजोडले

त्यो भुसभित्र बढिरहेको आगो थियो

सुँघ्नेले सुँघेका र सुन्नेले सुनेकैथे होलान्

तानेर बाहिर हुत्याउन खोजेझैँ पनि लाग्थ्यो

तर त्यहाँ पनि छिनिसकेको धागो थियो

उकुसमुकुस तापमाथि या फैलिएको रापमाथि

चल्ने विकल्प यत्ति थियो र थलिनु थियो एकदिन

ठाने कतिले थकान जुन झाँक्री चाहिने लागो थियो

Facebook Fragments XX

Perhaps

Going deaf and dumb

Is a greater boon

Than having to live

In endless cacophony

---

इतिहासका नायकहरूमा

भाउ खोज्ने भन्दा

दाउ छोप्नेहरू

बढी छन् !

---

भगवान

तिमी आफैँ देखाइदेऊ

रिट्ठोलाई गिट्ठो बनाएर

धरोधर्म

जीवनभरि हर दिन

तिम्रो पूजा गर्नेछु

---

जुल्फीमा समातेर

घ्वाईं घ्वाईं पारेर

'मान्छु मान्छु दुहाइ'

भन्ने पारेको होइन

उसबेला मलाई?

लौजा अब त

कपालै खुइल्याइदिन्छु

टक्लु बन्छु

र हेर्छु म पनि

कसले गर्दो रैछ तिम्रो काम !

---

I should be only partially

Blamed for confusing the world

This is all because my mentors

Have confused me all these years

---

If I cannot change,
I can at least improvise;
You know how remixes work?

---

पैँचो पाऊँ न हजुर

अलिकति राम्रा शब्दहरू

खै म त चूप बस्नै पो सकिनँ !

---

सहरमा कुनै हरूवाको

अरण्यरोदन जारी छ

सुकाउँदैछ शहरकै धुवाँले

उसको गोही-अश्रु

रुने रुँदै गर्छ

हुने हुँदै गर्छ

लौ साथी तिमी र म

केही सार्थक गन्थन गरौँ

---

ठुल्ठुला दर्शनहरू

आफैँ ओहोरदोहोर गर्दैनन्

मान्छेले नै ओसारपसार गर्नुपर्छ

---

You claim credits

For the big things you do,

I claim the same

For all the little things I do,

Because in my little world

All little things matter.

---

आइभोरी टावरबाट

हुत्याइएको धुलो

जमीनमा रहनेहरूको

आँखामा पर्छ

दोष हावाले पाउँछ

---

हरेक स्यालको हुइयाँमा

निद्राबाट ब्युँझिने हो भने

कसरी बाँच्छ मान्छे कोलाहलमा?

---

हरेक पेशामा कम्तीमा एउटा

धुन्दुकारी छिरेको हुन्छ

अरूलाई त के गर्ला र त्यसले

आफ्नालाई चैँ खूब पिरेको हुन्छ

---

जति सिंगारपटार गरिदिए पनि

बिरालोले म्याउँ गर्न छोड्दैन,

मैले बुझेको कुरा यही हो लौजा !

---

पौँठेजोरी खेलेर

मजस्तो छुद्रसँग

नघटाऊ कद

हे महामानव !

If You Want

If you want perfection,

Partake in the process;

If you want peace,

Give it to the panicking;

If you want happiness,

Share it from the happy.

It is not about me

O worthy guardians,

It is about you and them;

I only opt an opportunity

To create my own share of

Perfection, peace, happiness.

Facebook Fragments XIX

लेखाजोखा छैन तिमीलाई

आफ्नै जीवनका ठेसहरूको,

भरसक कोशिश नगरे राम्रो

मेरा शब्दहरूसँग ठोक्किन

---

आफूलेमात्र ताप्‍न फुकेको आगो होला

दाउरा पनि सुकेकै हाल है महोदय,

पोचिएको चिसो पर्‍यो भने

सास्ती हुन्छ छिमेकीलाई !

---

समय बलवान होस् नहोस्

मैले छोडेको साँढेले कुनै दिन

मलाई नै हान्दैन भन्ने छैन,

मैले ल्याएको परिवर्तनमा

बहिस्कृत मै हुनसक्छु !

---

यो मुलुकमा अब

अपजश लिन नचाहनेहरूबीच

सघन प्रतिस्पर्धा गराई

विजेतालाई पुरस्कृत गर्ने

विशेष व्यवस्था हुनुपर्छ

---

म Fiction मान्दिनँ

Fact पनि मान्दिनँ

अरू केही बाँकी भए

बेलैमा भनिदिनु होला

---

नगरे कै राम्रो

मान्छेको देवत्वकरण,

ग्यारेन्टी नै हुँदैन

कुन बेला बनिदिने हो

छेपारो, बिरालो वा गोही,

वेकारको टेन्सन !

---

यो धर्तिमा बाँचुञ्जेल

सपना देख्न र पूरा गर्न

पछि लाग्नु पर्दो रहेछ

कुनै न कुनै भगवानको

अनि हेर्दा हेर्दै अन्त्यमा

जिम्मा लाउन अधुरा सपनाहरू

पुकार्नु पर्ने रहेछ

कुनै न कुनै भगवानलाई

---

भाँचिएको मन

बढी खतरनाक हुन्छ

भाँडिएको मनभन्दा

---

मान्छे न हो महोदय ऊ पनि

आफ्नो हिसाबको कद खोज्छ

बढ्ने सम्भावनाको हेक्का हुँदा

चेपिएर रहनुको हद खोज्छ

---

सिँचाइको बारेमा

भाषण त ठोक्नु भएछ

तर अन्तर नै खुलेन रे

फोका र मूल बीचको

ठूलो शहरभित्र

       

धुलो अटेको छ,
धुवाँ अटेको छ,
फोहोरको डङ्गुर अटेको छ,
अन्न फल्ने जमिनमा
इट्टै-इट्टाको थुप्रो अटेको छ

अटेका छन्
धुलाम्मे हिलाम्मे बाटाहरू,
तिनै बाटामा अटेका छन्
नयाँ पुराना गाडीहरू

त्यही डङ्गुरको आसपासमा,
त्यही इट्टाको जंगलभित्र,
तिनै बाटाहरूमा,
तिनै गाडीहरूमा,
अटेका छन्
हजारौँ लाखौँ मानिसहरू

सरकार अटेको छ
प्रतिपक्ष अटेको छ
सत्याग्रह अटेको छ
लोकतन्त्र अटेको छ
माफियातन्त्र अटेको छ

यस्ता धेरै कुरा अटेका छन्
यो ठूलो शहरभित्र,
खास त अटेका छन्
खाएर नअघाउने तनहरू
पाएर नरमाउने मनहरू !

कुरा कालको

कसैलाई काल नटाढिएकोमा चिन्ता

कसैलाई काल नजिकिएकोमा त्रास,

धर्ति देख्न नपाउँदै उसैलाई देखेर

च्याँर-च्याँर रोएपछिको हरेक पल

उसकै अघिपछि रहेको छु म

हरेक रात ओछ्यान पुग्न पाउँदा

र हरेक बिहान आफूलाई‌ ओछ्यानमा पाउँदा

ऊप्रति कृतज्ञ हुने गरेको छु

हरेक साँझ गोली निलेर अोछ्यान पर्दा

र हरेक बिहान गोली निल्न ओछ्यान छोड्दा

अलि परबाट आँखा झिम्क्याउँदै मुस्काउँछ ऊ

म सोच्छु ऊ भन्दैछ मलाई‌

चिन्ता नगर् भाइ अझै केही साल

दुईचार मुरी गोली नपचाई

तेरो नम्बर लाग्दैन !